เมาบ่ลืม

นั่งกำขวดเหล้าขาว สองซาวสี่สิบดีกรี
รินลงโจก จักโบกถี่ๆ
เพื่อให้ฤทธิ์ ดีกรีล้างใจ
อาศัยเอาความเมา พอให้มันบรรเทาลงไป
เอาน้ำสุรารักษาแผล ใจ เผื่อว่ามันสิไคกว่าเก่า
แต่จักว่าเป็นอิหยัง น้อคึจั่ง คิดฮอดแต่เขา
เบิ่ดเหล้าเป็นลัง กะยังบ่เซา ฮักเขาได้เลยจักเทื่อ
ยกเอายก เข้าไป พอให้ใจมันได้ฮู้เมือ
เหล้าขมๆ กับใจเหลือๆ มาถืกกันคักแท้น้อ
*สาดเหล้าลงคอ ล้างใจพอกะเทิน
กินจนฮากจนว่าเดิน หย่าง เซซกเซซ้าย
แฮงเมากะแฮงคิดฮอดเขาหลาย แล้วจั่งมานั่งฮ้องไห้
สิเป็นสิตายนำเขา
**เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืม บ่ได้
มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา
ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา
ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น
*** เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้
มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา
ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา
ว่าสิเอาเหล้ามาล้าง ใจ มันบ่แม่น
แฮงเมา แฮงคิดฮอดหลาย
ซ้ำ*/**/***/**/***
โอ โฮ๊ะ โอ้ย
แฮงเมาแฮงคิด ฮอดเขา