Ken din OL馬kz or

Hayat uzun bi ip ve benim elimde değnek
Kolay mı denge kurmak insanlara değmek
Yarım kalan sayfaların hatrı yere düştü şimdi
Eğilmek olmaz bize kalansa tertemiz delirmek
Onlar gökyüzüne bakmamışlar iyilikleri seyrek
Kendi dertlerinde boğulmuşlar bildikleri gerçek değil
Kafalarında boşluk sorular cevapsız
Tam yanımda duran bu kalabalıksa bırakamadı zevzekliği
Hoşçakallar öldürür bi gençliği
Ya da bi banka elvedalar sessizliğin gerçeği
Bi tutsan elimi bil ki bırakırdım her şeyi
Ben senin gardroptan aldım yalan denen gömleği
Damlatan bi musluk bile doldurur bi bardağı
Benim aram iyiydi zamanla fakat yalanmış arkadaşlığı
Bi kol düğmesi kopar aynaya doğrulur bakarsın
Doğmak ne garip şey ki bu insanın tek pişmanlığı
Her taraf yalan be her yaram kanarken
Üstelik de bertarafken hayat karşısında
Kendin olmak zor
Kendin olmak zor
Kendin olmak zor
Bilirim günün birinde karşılaşırım gerçekle
Ve belki hata ederim doğrularımı seçmekle
Kırdığım tüm kalplerin soğuk elleriyse ensemde
Benimle gelmiceksen hiçbi yere gitme burda
Sevmeler yalandan hatıram bu candan ibaret
Tüm ezberim talan bu ağrılar rüyama dirayet
Sen bikaç kelam et de hayatı kulaklarıma dinlet
Şimdi ayaklarıma bak çamur bu hangi yağmur hesabet
Ben her nefeste yenildim tüm yasaklar delindi
Boyumu aştı bazı şeyler sanki boğdu beni bu derinlik
Zaman lineer değilmiş gene başladığım yerdeyim
Ben sağ kalmışım tamam da savaştığım yer silik
Bak tutarlar kolundan sana bi rol verirler yapma
Araban ormanlara gider sana bi çöl verirler dur
Sen ikarus olsan bile yön verirler eğer
Bal mumundan kanatların yoksa kendin olmak zor hem de nasıl bir de...
Her taraf yalan be her yaram kanarken
Üstelik de bertarafken hayat karşısında
Kendin olmak zor
Kendin olmak zor
Kendin olmak zor