กี่พรุ่งนี้

จากรูปที่เคยสวยงาม
過去曾美麗的相片
ผ่านมานานคงมีบางสีที่เริ่มจาง
時間流逝有些顏色漸漸淡去
แต่ภาพในความทรงจำ
但記憶裡的畫面
ต่อให้นานเรื่องราวเหล่านั้นยังชัดเจน
即使時過境遷依然清晰可見
ห้องที่ยังคงมีไออุ่น
那個還溫暖的房間
จากใครบางคน
屬於我情不自禁
ที่ยังเผลอร้องเรียกหา
喊出名字的那個人
แต่เหมือนว่าเวลาอยู่ที่เดิม
但時間好像停在了原地
จะเริ่มยังไงให้ นาฬิกาที่หยุดเดิน
該如何讓停下的時鐘重新轉動
ให้หมุนดังเดิม
一如從前
กี่พรุ่งนี้น้ำตาถึงจะหยุดไหล
眼淚停住前還有多少個明天
จะยอมรับความจริงในวันนี้ได้
這一天我能接受現實
ที่ต้องไม่มีใครไม่มีใคร
什麼人都沒有誰也沒有
อีกต่อไป
任何人
อีกนานไหมที่ใจจะได้เรียนรู้
還要多久心才能學會
ทำให้ความปวดร้าวนี้จางไป
讓這傷痛漸漸散去
จะอีกนานเท่าไร
還要多久
จะอีกนานแค่ไหนถึงลบเลือน
還要多久它才會消失
เหมือนว่ายังคงมีไออุ่น
似乎還有溫度
จากใครบางคน
屬於我情不自禁
ที่ยังเผลอร้องเรียกหา
喊出名字的那個人
แต่เหมือนว่าเวลาอยู่ที่เดิม
但時間好像停在了原地
จะเริ่มยังไง ให้นาฬิกาที่หยุดเดิน
該如何讓停下的時鐘重新轉動
ให้หมุนดังเดิม
一如從前
กี่พรุ่งนี้น้ำตาถึงจะหยุดไหล
眼淚停住前還有多少個明天
จะยอมรับความจริงในวันนี้ได้
這一天我能接受現實
ที่ต้องไม่มีใครไม่มีใคร
什麼人都沒有誰也沒有
อีกต่อไป
任何人
อีกนานไหมที่ใจจะได้เรียนรู้
還要多久心才能學會
ทำให้ความปวดร้าวนี้จางไป
讓這傷痛漸漸散去
จะอีกนานเท่าไร
還要多久
จะอีกนานแค่ไหนถึงลบเลือน
還要多久它才會消失
กี่พรุ่งนี้น้ำตาถึงจะหยุดไหล
眼淚停住前還有多少個明天
จะยอมรับความจริงในวันนี้ได้
這一天我能接受現實
ที่ต้องไม่มีใครไม่มีใครไม่มีใคร
什麼人都沒有誰也沒有
กี่พรุ่งนี้น้ำตาถึงจะหยุดไหล
眼淚停住前還有多少個明天
จะยอมรับความจริงในวันนี้ได้
這一天我能接受現實
ที่ต้องไม่มีใครไม่มีใคร
什麼人都沒有誰也沒有
อีกต่อไป
任何人
อีกนานไหมที่ใจจะได้เรียนรู้
還要多久心才能學會
ทำให้ความปวดร้าวนี้จางไป
讓這傷痛漸漸散去
จะอีกนานเท่าไร
還要多久
จะอีกนานแค่ไหนถึงลบเลือน
還要多久它才會消失
（純音樂）
（chunyinyue）