แอบเหงา

ทำตัวตามสบายเหมือนเช่นทุกทีไม่มีทุกข์ร้อนอะไร
輕鬆愜意的過日子好像沒有一點煩惱焦慮
พอดนตรีบรรเลงเพลงที่คุ้นเคยเราเองก็ยังร้องไป
熟悉的音樂響起我也跟著開唱
ยิ้มคล้ายๆไม่เป็นไรสักหน่อย
好像我一點事也沒有
แต่พอมองดูคนที่เขามีใคร
但看著一對對的情侶
แม้ว่าผู้คนจะรายล้อม อยู่ยังเผลอเหงาในใจ
就算身邊多熱鬧也不禁陷入寂寞空虛
เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เป็นของเรา
我什麼時候才會有有個戀人
เมื่อไหร่ จะมีใครใครสักคนนะที่รักเรา
什麼時候才有有個愛我的人
เท่านี้ที่ต้องการขอเกินไปตรงไหน
我只要求這點哪裡過分了
เมื่อไหร่ จะมีใครใครสักคนที่เคียงข้างเรา
我什麼時候才會有有個人陪伴在我身邊
แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
只想要這個人讓我不再孤單寂寞
ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่เหมือนมันยังห่างไกล
不知何時才會如願似乎還很遙遠
นาฬิกาเวลาพึ่งจะเที่ยงคืนผู้คนก็มากมาย
午夜時分人也越來越多
พอดนตรีบรรเลงเพลงให้เต้นกันใครๆเขาก็เต้นไป
伴奏響起人們紛紛盡情舞動身姿
ยิ้มและทักทายกับคนรู้จักแต่คงไม่มีใครลึกซึ้งใจเรา
和認識的人打個招呼送上微笑但卻沒有誰理解牽掛我
ทั้งที่ผู้คนก็รายล้อมอยู่ยังเผลอนึกเบาๆ
儘管身旁氣氛多熱鬧寂寞還是悄悄湧上心頭
เมื่อ ไหร่จะมีใครใครสักคนที่เป็นของเรา
我什麼時候才會有有個戀人
เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนนะที่รักเรา
什麼時候才有有個愛我的人
เท่านี้ที่ต้องการขอเกินไปตรงไหน
我只要求這點哪裡過分了
เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เคียงข้างเรา
我什麼時候才會有有個人陪伴在我身邊
แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
只想要這個人讓我不再孤單寂寞
ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่เหมือนมันยังห่างไกล
不知何時才會如願似乎還很遙遠
เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เป็นของเรา
我什麼時候才會有有個戀人
เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนนะที่รักเรา
什麼時候才有有個愛我的人
เท่านี้ที่ต้องการขอเกินไปตรงไหน
我只要求這點哪裡過分了
เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เคียงข้างเรา
我什麼時候才會有有個人陪伴在我身邊
แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
只想要這個人讓我不再孤單寂寞
ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่เหมือนมัน ยังห่างไกล
不知何時才會如願似乎還很遙遠
ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่เหมือนมันยังห่างไกล
不知何時才會如願 似乎還很遙遠