ยามเมื่อลมพัดหวน

จากคนละฟ้า จากคนละแผ่นดิน
กลับมาโบยบิน ข้ามไปสุดฟ้า จนได้พบกัน
อาจเป็นเพียงลม ที่พาเรา พบพาน
ให้เราได้รักกัน และให้ฉันต้อง ฝืนใจ ลา
อาจเป็นเพราะรัก ที่ผ่านมากับลม
ผ่านมาเชยชม เพียงแผ่วพริ้ว แล้วมันก็จางไป
เก็บความทรงจำ เก็บงำใน หัวใจ
อยู่เพียงเดียวดาย
ในเมื่อรัก จากไปพร้อมสายลม
เมื่อเป็นความรัก ที่ไม่อาจ เผยใจ
เก็บมันเอาไว้ เก็บมันเอาไว้
ไม่อาจยอม ให้เธอรู้
เมื่อใดที่ลมพัด ให้ผ่านมาหน่อยได้ไหม
อยากให้คืนวัน ที่ดี เหล่านั้น ได้หวนมา
เมื่อใดที่ลม หวน ที่เธอจะกลับมา หา
เฝ้ารอเวลา ที่ลมแห่งรักนั้น จะพัดพา
มาอีกครั้ง
เมื่อเป็นความรัก ที่ไม่อาจ เผยใจ
เก็บมันเอาไว้ เก็บมันเอาไว้
ไม่อาจยอม ให้เธอรู้
เมื่อใดที่ลมพัด ให้ผ่านมาหน่อยได้ไหม
อยากให้คืนวันที่ดี เหล่านั้น ได้หวนมา
เมื่อใดที่ลมหวน ที่เธอจะกลับมาหา
เฝ้ารอเวลา ที่ลม แห่งรักนั้น จะพัดพา
มาอีกครั้ง
มาอีกครั้ง
มาอีกครั้ง