返去故乡

作词：伍佰
作曲：伍佰

走出这个门我要来返　返去我的故乡我的家门　想到父母我的脚就软
日头晒甲目睭张不开　我的心里今嘛才做准备　路上景致我拢无心通留恋

＊咱来借问路边的欧吉桑　这条路和较早哪拢无同
心情愈来是愈沈重　一切亲像梦
风真透　我强愈哭　我哪乎人吃得这呢到　社会无量需要性命才是英雄

＃回到我的家门我将门关　所有计较拢总是多余
我今嘛已经是有准备　转头对天大声喊出

△我的双脚站在这　我的鲜血　我的目屎　拢藏在这个土脚
我的双脚站在这　这有我的灵魂　虽然我犹原是感觉孤单
没人会冻震动着我　但是没人会冻震动着我

Repeat ＊,＃,△

在这没人会冻震动着我　但是没人会冻震动着我

《转去故乡》Tńg-khì Kòo-hiong
伍佰 Gōo-pah

行出这个门
kiânn tshut tsit ê mn̄g
我欲来转
guá beh lâi-tńg
转去我的故乡
tńg-khì guá ê kòo-hiong
我的家门
guá ê ka-mn̂g
想着爸母
siūnn tio̍h pē-bú
我的跤就软
guá ê kha tsiū nńg

日头曝甲
ji̍t-thâu pha̍k kah
目睭褫袂开
ba̍k-tsiu thí buē khui
我的心理
guá ê sim-lí
这马才做准备
tsit-má tsiah tsò tsún-pī
路上景致
lōo-siōng kíng-tì
我拢无心通留恋
guá lóng bô-sim thang liû-luân

咱来借问
lán lâi tsioh-mn̄g
路边的欧吉桑
lōo-pinn ê oo-jí-sáng
这条路和较早
tsit-tiâu lōo hām khah-tsá
哪拢无仝
ná lóng bô kâng
心情愈来是愈沉重
sim-tsîng jú lâi sī jú tîm-tāng
一切亲像梦
it-tshè tshin-tshiūnn bāng

风真透我强欲吼
hong tsin thàu guá kiōng-beh háu
我哪予人食甲遮尔够
guá ná hōo-lâng tsia̍h kah tsiah-nī kàu
社会无量
siā-huē bô-liōng
需要性命
su-iàu sìnn-miā
才是英雄
tsiah-sī ing-hiông

回到我的家门
huê kàu guá ê ka-mn̂g
我将门关
guá tsiong mn̂g kuinn
所有计较
sóo-ū kè-kàu
拢总是多余
lóng-tsóng sī to-î
我这马已经是有准备
guá tsit-má í-king sī ū tsún-pī
越头对天
ua̍t-thâu tuì thinn
大声喝出
tuā-siann huah tshut

我的双跤
guá ê siang-kha
徛伫遮
khiā tī tsia
我的鲜血
guá ê sian-hiat
我的目屎
guá ê ba̍k-sái
拢藏伫这个涂跤
lóng tshàng tī tsit ê thôo-kha

我的双跤
guá ê siang-kha
徛伫遮
khiā tī tsia
遮有我的灵魂
tsia ū guá ê lîng-hûn
虽然我犹原
sui-jiân guá iu-guân
是感觉孤单
sī kám-kak koo-tuann

无人会当振动着我
bô-lâng ē-tàng tín-tāng tio̍h guá
但是无人会当振动着我
tān-sī bô-lâng ē-tàng tín-tāng tio̍h guá

咱来借问
lán lâi tsioh-mn̄g
路边的欧吉桑
lōo-pinn ê oo-jí-sáng
这条路和较早
tsit-tiâu lōo hām khah-tsá
哪会拢无仝
ná lóng bô kâng
心情愈来是愈沉重
sim-tsîng jú lâi sī jú tîm-tāng
一切亲像梦
it-tshè tshin-tshiūnn bāng

风真透我强欲吼
hong tsin thàu guá kiōng-beh háu
我哪会予人食甲遮尔够
guá ná hōo-lâng tsia̍h kah tsiah-nī kàu
社会无量
siā-huē bô-liōng
需要性命
su-iàu sìnn-miā
才是英雄
tsiah-sī ing-hiông

我的双跤
guá ê siang-kha
徛伫遮
khiā tī tsia
我的鲜血
guá ê sian-hiat
我的目屎
guá ê ba̍k-sái
拢藏伫这个涂跤
lóng tshàng tī tsit ê thôo-kha

我的双跤
guá ê siang-kha
徛伫遮
khiā tī tsia
遮有我的灵魂
tsia ū guá ê lîng-hûn
虽然我犹原
sui-jiân guá iu-guân
是感觉孤单
sī kám-kak koo-tuann

无人会当振动着我
bô-lâng ē-tàng tín-tāng tio̍h guá
但是无人会当振动着我
tān-sī bô-lâng ē-tàng tín-tāng tio̍h guá
伫遮无人会当振动着我
tī tsia bô-lâng ē-tàng tín-tāng tio̍h guá

但是无人会当振动着我
tān-sī bô-lâng ē-tàng tín-tāng tio̍h guá