ลืมได้แต่ปาก

เพลง: ลืมได้แต่ปาก
ศิลปิน: ต่าย อรทัย
คำร้อง/ทำนอง: เจี๊ยบ นิสา
เรียบเรียง: ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว
ลืมตายังว่าลืมง่าย
ลืมคนในใจมันลืมยาก
เลยบ่ค่อยสิเว้าสิปากให้ไผฮู้นำ
เบิดค่าเจ้าถิ่มฮักลงหนอง
ถิ่มลงคลองเอาคืนบ่ได้
คงต้องถอดใจเมื่อบ่สำคัญ
จบกันแล้วกะต้องจากกัน
มันบ่ชินนี่ละหัวใจ
ฮ่ายเหล้าลงคอพอเมากะว่าลืมได้
สุดท้ายกะกลืนน้ำลายเจ้าของ
ลืมได้เเต่ปากลำบากยามคิดฮอด
สิมีผู้ใด๋ให้กอดเวลาเหงา
น้องคิดฮอดเจ้าหลายปานใด๋กะอดเอา
กะย้อนว่าเฮาเป็นคือเก่าบ่ได้
ลืมได้เเต่ปากลำบากยามอยู่คนเดียว
บ่มีผู้ใด๋ให้เหลียวเห็นมีแฮงใจ
แม่นผู้ใด๋ถามกัดแข่วกะตอบเขาไป
ว่าน้องลืมเจ้าได้
แค่ลมปากท่อนั้น
บ่แม่นคนที่ใจแข็งพอ
พ้อหน้าอ้ายเอิกซ้ายยังเจ็บ
แต่มันอดเอาไว้ให้ฮู้ว่าเก่ง
ต่อหน้าท่อนั้น
จบกันแล้วกะต้องจากกัน
มันบ่ชินนี่ละหัวใจ
ฮ่ายเหล้าลงคอพอเมากะว่าลืมได้
สุดท้ายกะกลืนน้ำลายเจ้าของ
ลืมได้เเต่ปากลำบากยามคิดฮอด
สิมีผู้ใด๋ให้กอดเวลาเหงา
น้องคิดฮอดเจ้าหลายปานใด๋กะอดเอา
กะย้อนว่าเฮาเป็นคือเก่าบ่ได้
ลืมได้เเต่ปากลำบากยามอยู่คนเดียว
บ่มีผู้ใด๋ให้เหลียวเห็นมีแฮงใจ
แม่นผู้ใด๋ถามกัดแข่วกะตอบเขาไป
ว่าน้องลืมเจ้าได้
แค่ลมปากท่อนั้น
น้องบอกว่าลืมเจ้าได้
แต่ในใจยังฮักคือเก่า