ลา

ลาก่อน ดอกไม้ที่ร่วงหล่น ผ่านพ้นมาจนวันนี้
รู้อยู่ มันคงมี ที่วันนี้เธอต้องจากไป
เพราะว่าฉันคงไม่อาจฝืน ความเป็นจริง
ท่ามกลาง เวลาที่เลยผ่าน พ้นจนพลันจางหาย
ทุกสิ่ง ที่ยังมีอยู่ตรงนี้เฝ้ารอวันสลาย
คล้ายๆว่าเคยมีหรือเปล่า
กับความทรงจำเลวร้ายที่คอยย้ำเตือน
ลาก่อน ลา ลา ลา แล้วเรา.. ที่แล้วคงไม่อาจฝืน
ได้เวลา ที่ผ่านมาฉันไม่อาจขัดขืน
เพราะทุกสิ่งมันคงไม่เปลี่ยน
มีเพียงแต่เราที่ต้องเรียนรู้ความเป็นจริง
กว้างใหญ่ เกินสายตาไกลห่าง ตัวฉันยังมีความหมาย
เพียงปล่อย ให้มันเป็นไป สักวันคงคลี่คลาย
คล้ายๆว่าเคยมีหรือเปล่า คุ้นๆว่าเคยรักใช่หรือเปล่า
เหมือนว่าเธอยังอยู่ตรงนี้ ทุกๆคราว
ลาก่อน ลา ลา ลา แล้วเรา.. ที่แล้วคงไม่อาจฝืน
ได้เวลา ที่ผ่านมาฉันไม่อาจขัดขืน
เพราะทุกสิ่งมันคงไม่เปลี่ยน
มีเพียงแต่เราที่ต้องเรียนรู้ความเป็นจริง
ฉันคงต้องลาก่อน ลา ลา ลา แล้วเรา..
ที่แล้วคงไม่อาจฝืน
ได้เวลา ที่ผ่านมาฉันไม่อาจขัดขืน
เพราะทุกสิ่งมันคงไม่เปลี่ยน ฉันรักเธอไม่เคยเปลี่ยน
คงเป็นตัวเราที่ต้องเรียนรู้